Schapenwol in je wijn? De wondere wereld van wijn-aroma's

Misschien heb je het wel eens geroken toen je een wit wijntje dronk: een wat muffe geur die doet denken aan een natte wollen trui. Niet per se vervelend, wel een tegenhanger van fris fruit en zure tonen in je glas. Je hebt een wijn met een zogenoemde lanoline-toon getroffen.

Wolvet

Lanoline betekent wolvet, het is een stofje dat schapen afscheiden en dat terecht komt in hun wollen vacht. Het wordt niet toegevoegd aan de wijn, maar is een omschrijving van een mix aan aroma’s die van nature in een wijn kunnen ontstaan. In dit geval vooral bij wijnen die zijn gemaakt van de druivenrassen Chenin of Sémillon. De olieachtige geur die de lanoline-toon oproept, is geen teken van slechte kwaliteit. Het is meer een kwestie van persoonlijke smaak. Voor sommigen levert de combinatie van de natte trui met de overige ingrediënten juist een perfecte smaaksensatie op. Terwijl anderen zich storen aan dit element en snel overschakelen op een andere wijn.

Lekker?

Er zijn heel wat benamingen in de smaak van wijn die niet meteen de associatie ‘lekker’ oproepen. Wat dacht je van de volgende voorbeelden?

 

• Petroleum: het aroma van petroleum en benzine kan zich vooral voordoen in wijnen gemaakt van de Riesling druif. Het brandstof-aroma wordt veroorzaakt door een stofje dat aanwezig is in de gele pigmenten van de druivenschil. Komt ook voor bij wijn die is gemaakt van druiven die te lijden hadden onder hittestress. 
• Stallucht: een geur die doet denken aan paardestal, leer, rookgeuren of zelfs de geur van waterverf of fenol (ziekenhuisgeur). Onder wijnliefhebbers is het een veelbesproken thema. De een ervaart het als lekker en passend bij de wijn, de ander vindt het niet fijn en juist afstotend. Oorzaak is een natuurlijke gistsoort, met de welluidende naam Brettanomyces bruxellensis. Daarom wordt het ook wel het Brett-aroma genoemd. Deze wilde gist wordt ook toegepast bij bieren zoals kriek, geuze en lambik in de omgeving van Brussel. En hij komt dus ook voor in sommige wijnkelders.
• Rubber: vaak gaat het zelfs om de geur van verbrand rubber. Deze typische sensatie komt vooral voor bij wijn van Pinotage-druiven. Oorspronkelijk een kruising van de Franse rassen Pinot noir en Cinsault, tegenwoordig bijna altijd afkomstig uit  Zuid-Afrika. De rubbergeur ontstaat vermoedelijk bij de fermentatie en is snel onaangenaam.
• Kauwgom: een snoepige sensatie die te maken kan hebben met de gistsoort of een speciale techniek bij de vergisting van de druiven. Komt regelmatig voor bij wijnen uit de Franse wijnstreek Beaujolais en ook in goedkope rosé. 
• Nagellak: de wijn ruikt naar lijm, aceton of verfverdunner. Meestal een teken van bederf en/of een te hoog gehalte aan azijnzuur. De kans is groot dat in de smaak de zuren te hard en onaangenaam zijn geworden; het betekent dat er bacteriën in de wijn terecht zijn gekomen die het biologisch proces op een negatieve manier hebben beïnvloed.
• Kurk: de geur van schimmel en nat karton, die voldoende is om de wijn terzijde te schuiven of terug te sturen. Proef je er voor de zekerheid toch van, dan blijft er vaak een onaangename bittere nasmaak over. Komt helaas af en toe voor en is het gevolg van een chemische reactie met een schimmel. Kan ook het gevolg zijn van de behandeling van de kurkeik met pesticiden of het bleken en schoonmaken van de kurk met chloorproducten.

  Fascinerend

  Het zijn slechts enkele voorbeelden uit de rijke wereld van wijn-aroma’s en smaaksensaties. Je kunt er boeken over schrijven, iets dat meerdere kenners en liefhebbers al hebben gedaan. Wil je meer lezen over alle wijn-aroma’s die er zijn: kijk dan eens hier. 
  

  Het is fascinerend om je te realiseren dat wijn naar bijna alles kan smaken, behalve naar druiven. Wijnen proeven kun je leren op een wijncursus. Uiteindelijk kun je het best je eigen weg kiezen, veel wijnen proeven en uitvinden wat jij gewoon lekker vindt.